
e mërkurë, 31 dhjetor 2008
Ranieri: Ja momentet më të bukura të Juventusit në 2008-ën

Miqesore me 6 janar kunder Monacos

Juventus e kërkon, tashmë Behrami kushton 20 mln euro

Capello beson te Juventus

Amauri: Nuk duhet ta humbim fokusin

Serie A: Juventus mban hapin. Mposht Atalantan

Një ndeshje e bukur është zhvilluar në “Stadio Atleti Azzurri d'Italia” të Bergamos ndërmjet Atalantës dhe Juventusit, ku skuadra mysafire ka shënuar fitore komode me rezultat 3-1. Golin e parë në ndeshje e shënoi kapiteni i bardhezinjve, Alessandro Del Piero (30’). Ky ishte goli i njëzet i Del Pieros këtë vit, i cili me këtë gol shpallet golashënuesi më i mirë për vitin 2008 në Serie A. Në minutën e 38-të, mbrojtësi Nicola Legrottaglie e dyfishoi epërsinë pas një krosimi nga këndi të ekzekutuar nga Del Piero, dhe me këtë rezultat skuadrat shkuan në pushim. Me të filluar pjesa e dytë (48’), lojtari i porsa inkuadruar në lojë, veterani Christian Vieri, ngushtoi epërsinë në 2-1. Pas këtij goli skuadra vendasi mori zemër dhe dominoi një pjesë të lojës, mirëpo duke mos arritur të barazonte. Nga ana tjetër, Juventusi shënoi edhe golin e tretë me anë të Amaurit (82’), pas një krosimi të Marchionit nga gjuajtja e lirë. Ky ishte goli i nëntëmbëdhjetë i Amaurit për vitin 2008, me ç’rast mbetet një gol pas partnerit të tij në sulm Del Piero dhe një gol para sulmuesit të Interit Zlatan Ibrahimovic, i cili ka shënuar tetëmbëdhjetë gola gjatë vitit që po e lëmë pas.
Del Piero konkurron për golashënuesin e vitit 2008

e hënë, 22 dhjetor 2008
Tg1: Del Piero sportisti i vitit

Zola: Chelsea do ta mposhtë Juventusin

Capello: Anglezët frikësohen nga italianët

Juventus ngulmon për Behramin

e premte, 19 dhjetor 2008
Del Piero: Ndaj Chelseat, maksimumin

Ranieri: Gëzohem që do ta vizitoj Londrën

“Kameleoni” Sissoko: Ja si e fitova Juven!

Mesfushori malian rrëfen sekretin e suksesit të tij në Torino: Futbolli është sport për burra
Te Valencia e kujtojnë me nostalgji, te Lievrpuli nuk i japin rëndësi. “Kemi lojtarë më të mirë,” - i bie shkurt Benitez, i cili e ka zbuluar në Spanjë dhe e ka larguar nga Anglia. Megjithatë, Momo Sissoko, në më pak se një vit ka fituar një vend si titullar te Juventusi, protagonist në Champions, vendimtar për lojën e Ranierit në kampionat.“Ndoshta kanë gabuar në Liverpool, isha i ri dhe, kur je 20 vjeç, ke dëshirë për të luajtur. Me drejtuesit e Juves jemi kuptuar menjëherë, shpresoj ta shpërblej besimin e tyre për një kohë të gjatë.” Zemërgjerë në fushë dhe jashtë saj, i fortë, luftarak në fushën e lojës, i urtë si qengj jashtë, i turpshëm dhe i rezervuar. Mesfushori nga Mali në pak muaj (ka kaluar te bardhezinjtë në merkaton e janarit) ka fituar ndaj konkurrencës dhe ka bërë të heshtin ata që kishin nostalgji për Patrick Vieiranë.
KAMALEON - “Jam si një kamaleon; kur jam në fushë transformohem, por nuk ekzagjeroj. Futbolli është sport burrash, kush e tërheq i pari këmbën në mesfushë, humbet,” - thotë Sissoko. Shpesh, arbitrat nuk ndajnë të njëjtin mendim, por pak rëndësi ka, objektivi justifikon mjetin. Këtë e di mirë Ranieri, që nuk mund të bëjë pa Sissokon në mesfushën bardhezi. Numrat flasin vetë. Njëzet prezenca në katër muajt e fundit, një dalje me kartonin e kuq dhe asnjë gol, mesfushori juventin me numrin më të madh të paraqitjeve në këtë sezon, 15 prezenca, një gol (me rrafishatë kundër Fiorentinës, më 2 mars) dhe një karton i kuq në javën e fundit ndaj Sampdorias, në katër muajt e fundit të sezonit të kaluar.
ZERO GOLA - “Këtë sezon më mungon akoma goli, i kam shkuar afër, por nuk është kjo detyra ime.” Pikërisht, ai është nga ata që bëjnë punën e pistë, që përveshin mëngët dhe vrapojnë për fenomenët. “Lojtarë si unë dhe Gatuzo i japin ekuilibër dhe e bëjnë më kompakt një skuadër. Ka lojtarë që dhurojnë spektakël dhe të tjerë që vrapojnë për 90 minuta.” Dymbëdhjetë kilometra është mesatarja e distancës që përshkon Sissoko në ndeshje, një jetë si mesfushor, në ndjekje të lojtarëve me këmbë të mira. Edhe pse futbolli i sotëm ka ndryshuar shumë në krahasim me të shkuarën, tani vrapohet dyfishi, dhe këmbët janë pak më të sjellshme me topin. Mushkëritë nuk mjaftojnë, duhet edhe zemra. “Edhe uria. Dëshira për të arritur deri në fund, nuk duhet të mungojë asnjëherë, ashtu siç nuk duhet braktisur e shkuara, nga ke ardhur, kush ishe para se të luaje në Liga ose në Premier, apo në Itali.” Momo origjinën e tij nuk e ka harruar. Ka pasur vështirësi për të gjetur shtëpi, pasi kjo duhej të kishte hapësirat e nevojshme për të pritur familjen e madhe në numër, katërmbëdhjetë vëllezër. Pas një muaji në hotel, është sistemuar poshtë kodrës, dhoma gjumi për të gjithë dhe frekuentimi i restoranteve etnike të preferuara, si qebapi. Eshtë sistemuar në kodër trupa televizive e stacionit sportiv “ESPN”, për një speciale mbi Sisokon. Ai ëndërron kualifikimin me Malin në Botërorin e Afrikës së Jugut më 2010-n dhe nuk ia ka zili Interit talentet që ka në skuadër. “Ne kemi Aleksin, kam pasur në skuadër lojtarë si Gerrard dhe Aimar, por Del Piero është i jashtëzakonshëm, si futbollist dhe si njeri. Interi? Gjashtë pikë diferencë janë pak, dy ndeshje… Në Champions, Reali i Madrdidit na ka karikuar në Europë, fitorja me Milanin do të na shërbejë në kampionat, por duhet të jemi gjithmonë të vëmendshëm.”
Inter-Juve: ish-lojtarët zgjedhin kryesuesit

Gjashtë pikë më shumë për Interin, dakord! Por më pas vijnë komentet e Gianni Riveras, që nga futbolli kupton diçka, dhe thotë se Milani ka më shumë cilësi se të gjithë. Vetëm si tifoz? Për ta kuptuar këtë, janë pyetur edhe disa ish-lojtarë, të përzgjedhur midis atyre që kanë veshur si fanellën zikaltër edhe atë bardhezi. Në fund, janë rreshtuar, sipas skemës klasike 4-4-2, duke respektuar pozicionin e tyre natyral. Eshtë menduar edhe për lojtarët rezervë: tre, si në të kaluarën. Pyetje e drejtpërdrejtë: Deri tani ju ka bindur më shumë mënyra e lojës së kryesueses, apo ajo e ndjekëses së parë? Përgjigje të gjata, por në thelb përfundimi reflekton diferencën aktuale që ekziston midis dy rivaleve. Interi ka më shumë preferenca. “Nga ana tjetër, përballja direkt ka qenë shumë domethënëse. Interi ka fituar në mënyrë bindëse,” - tregon Aldo Serena. Angelo Peruzzi, portieri rezervë i këtij ekipi, shprehet se loja e Interit “është më spektakolare, ndërsa Juventusi, për mënyrën se si lëvizin lojtarët në fushë, duket më kompkat”. Lojtari titullar midis shtyllave është Giuliano Sarti dhe është në një mendje me kolegun e tij të ri. “Mua më duket se Juventusi e mbulon shumë mirë fushën. Nuk kemi të bëjmë me një diferencë të madhe, të dy ekipet janë shumë afër njëra-tjetrës nga vlerat që kanë, por, për momentin, Juventusi më duket më mirë.” Po bardhezinjtë e tjerë. Franco Causio ka pak dyshime: “Mua Juvja më ka pëlqyer, sepse ka ruajtur distancën me kryesuesen, edhe pse i është dashur të luajë pa lojtarë të rëndësishëm të kalibrit të Trezegeut, Buffonit, Zanettit, me Camoranesin në gjysmë shërbim, dhe të dëtmuar të tjerë. Ky është tregues i një organizimi të mirë dhe i forcës së karakterit”. Mbi këtë është dakord edhe Pietro Anastasi. Ndërsa nga Irlanda vjen fort dhe qartë mendimi i Marco Tardellit, thelbësor në analizën e tij. “Mendoj se skuadra e Ranierit është më e ekuilibruar se ajo e Mourinhos.” Nga Londra, ku stërvit ekipin e kategorisë së dytë, QPR-në e Briatores, vjen replika e Paulo Sosas, lojtari që mbulon rolin e krahut në këtë ekip imagjinar. “Unë besoj se Mourinho do ta fitojë kampionatin me një distancë të konsiderueshme. Nga ajo që shoh nga televizori, i ka dhënë ekipit organizim dhe stil të ri loje.” Një adhurues i sinqertë i trajnerit portugez është edhe Salvatore Fresi, mbrojtësi i qendrës, që ka luajtur për më shumë kohë me klubin zikaltër. “Midis dy ekipeve është e njëjta diferencë që ndodhet midis arit dhe argjendit. Mourinho nuk është i zoti vetëm me fjalët, e di mirë punën e tij.”
Shorti i Ligës së Kampionëve: Juvja do të përballet me Chelsean

Kampioni i Anglisë dhe Evropës, Manchester United, do të ketë përballë Interin në rundin e parë eliminues të Ligës së Kampionëve, derisa nga përballjet tjera mjaft atraktive do të jenë edhe Chelsea – Juventus dhe Real Madrid – Liverpool. Shorti i hedhur sot në Nyon të Zvicrës ka nxjerrë kampionin e Premierligës përballë kampionët të Serie A, duke plotësuar kështu dëshirën e trajnerit të nerazurëve, Jose Mourinhos. Interi do të luajë ndeshjen e parë si vendës, ndërsa Manchesteri do të jetë nikoqir në ndeshjen e kthimit. Nga përballjet e 16-shes së fundit të Ligës së Kampionëve do të kemi edhe dy përballje tjera mjaft interesante Premierligë - Serie A, Chelsea-Juventusit dhe Arsenal-Roma. Të dyja ekipet angleze do të jenë nikoqir në ndeshjet e para, ndërsa italianët do t’i presin anglezët në ndeshjet e kthimit Ekipi i katërt anglez, Liverpooli, do të ketë po ashtu një kundërshtar të vështirë përballë, kampionin e Spanjës Real Madrid. Tri ekipet tjera spanjolle, nuk do kenë punë shumë të vështirë. Lideri i ligës së Spanjës, Barcelona, llogaritet si favorit ndaj kampionit të Francës, Lyonit, derisa Villarreali do ta ketë më së lehtë përballë grekëve të Panathinaikos. Atletico Madridi do të përballet me Porton.
Shorti ka nxjerrë këto përballje:
Chelsea - Juventus
Villarreal - Panathinaikos
Sporting - Bayern
Atletico Madrid - FC Porto
Lyon - Barcelona
Real Madrid - Liverpool
Arsenal - Roma
Inter - Manchester United
Sissoko: Duhet të fitojmë diçka këtë vit

Juventusi për Gallasin, Arsenal kërkon Chiellinin

Dëmtohet Iaquinta, në dyshim kundër Atalantës

Amauri: Juve, dua të fitoj gjithçka

Amauri dëshiron gjithçka, por mbi të gjitha ai dëshiron një trofe me Juventusin, por gjithashtu nuk hedh poshtë mundësinë për të luajtur me kombëtaren italiane. Në një intervistë të dhënë, sulmuesi foli për periudhën e tij të mirë që është duke kaluar në këto momente. “Jam vetëm në fillim, por jam shumë i lumtur me atë që kam bërë deri më tani këtu. Për të arritur në këtë pikë më është dashur një punë shumë e madhe dhe shumë sakrifica. Jam shuëm krenar edhe për të gjithë tifozët italian që më mbështesin, që unë të vesh fanellën e kombëtares italiane. Nuk mund ta imagjinoni por për mua është një nder shumë i madh”, tha Amauri, i cili ishte shumë i lumtur kur fliste. Ai më vonë la të nënkuptonte se më vonë ai do të kishte dëshirë për të veshur fanellën e Italisë, ndoshta pikërisht në ndeshjen miqësore në shkurt midis Italisë dhe Brazilit. “Nuk dihet akoma, e ardhmja mund të më sjellë shumë gjëra të bukura, le të themi ato që nuk ta pret mendia. Mundësia është, le të shikojmë. Viti 2008 është duke përfunduar, dhe për këtë situatë dëshiroj të flas vetëm pas 2009. Çfarë do të dëshiroja për Krishtlindje? Unë dua gjithçka. Në veçanti të fitojë diçka të rëndësishme me fanellën e Juventusit. Mendoj se kemi një skuadër të mirë dhe se mund të fitojmë një titull këtë sezon. Gjithsesi le të presim deri në fund për të parë se çfarë do të kemi realizuar deri në fund”, përfundoi Amauri gjatë intervistës.
Zyrtare: De Ceglie vazhdon kontraten me bardhezinjte deri ne vitin 2013

Paolo De Ceglie, mbrojtesi i krahut me cilesi ofenzive ka zyrtarizuar vazhdimin e kontrates se tij me klubin e Juventusit. De Ceglie i cili ka qene nder me te merituarit ne fitoren e se dieles mbrema kunder rivaleve Inter, te enjten ka vazhduar kontraten me bardhezinjte deri ne qershorin e vitit 2013. Lojtari eshte teper i kenaqur nga kjo gje dhe thote se tashme enderren te cilen e kishte pasur qe ne femijeri, i eshte realizuar. "Enderra ime e vetme cdohere ka qene te luaje per Juventusin, klubin tim te zemres" - tha Paolo. Lojtari gjithashtu theksoi se do te beje maksimumin e tij per t'i ndihmuar Juves. "Puna ime eshte qe te jem ne interes te klubit dhe une do te jem cdohere i gatshem deri ne maksimum per t'i ndihmuar skuadres". "Juvja me rriti si futbolliste dhe tashme borxhin qe kisha ndaj saj, duhet ta paguaj ne fushe" - vazhdoi ai. Lojtari merr shume komplimente per paraqitjet e tij ne fanellen bardhezi dhe njeri nder ta eshte edhe braziliani Amauri, i cili thote se De Ceglie eshte e ardhmja e kesaj skuadre. "De Ceglie edhe njehere tregoi se eshte nje premtues i madh dhe ate po e shfaq ne menyren me te mire te mundur". "Golin qe shenova ndaj Lecces ishte merita pikerisht e Paolos" - vazhdoi braziliani. "Ne te njejten menyre shenova edhe golin kunder Milanit, kur De Ceglie krosoi topin aty ku deshiroja ta kem dhe nuk e kisha aspak te veshtire te shenoje" - tha ai. "Ai eshte e armdhja e ketij klubi dhe besoj se do ta tregoje ate ne menyren me te shkelqyer" - mbaroi braziliani. De Ceglie do te perfitoje ne Juventus page vjetore prej 450 000 euro, me mundesi qe ajo te rritet ne te ardhmen.
e enjte, 18 dhjetor 2008
Buffon: “Të vazhdojmë me këtë ritëm edhe pas janarit”
Juventusi, nga 2009 edhe më i frikshëm

Mbarëvajtja e suksesshme deri në këtë pikë të sezonit ka fshehur disi dëmtimet e shumta të Juventusit, situatë që vazhdon ta shqetësojë jo pak trajnerin Claudio Ranieri, duke parë numrin e madh të ndeshjeve që bardhezinjtë kanë zhvilluar gjatë dy muajve të fundit. Gjithsesi, Del Piero, Amauri, Nedved, Sissoko dhe Chiellini, së bashku me ndihmën e të rinjve si De Ceglie, ndër më të mirët në sfidën e fundit ndaj Milanit, Marchisio e Marchionni kanë arritur ta ruajnë mjaft mirë diferencën prej gjashtë pikësh në dëm të zikaltërve. Rendimenti i mirë që futbollistët aktualë juventinë kanë ofruar deri në këtë moment mund të bëjë që drejtuesit torinezë të mos rihynë në merkato gjatë muajit janar, përkundrazi. Edhe pse gjatë ditëve të para të vitit 2009 në skuadër do të rikthehen Gigi Buffon, David Trezeguet, Mauro Camoranesi dhe dy mesfushorët, Tiago e Poulsen, Alessio Secco, drejtori sportiv i Juventusit, ka gati dy përforcime. I pari është spanjolli i Valencias, Joaquin, ndërsa tjetri organizatori i Udineses, 26-vjeçari D’Agostino. Këta dy emra janë marrëveshjet më të mundshme për t’u mbyllur me sukses gjatë 20 ditëve të merkatos dimërore, ndërkohë që emrat e tjerë të shumëpërfolur janë ata të mbrojtësve Agger (Liverpool), Gallas (Arsenal), Ivanovic (Chelsea) dhe Zapata (Udinese). Megjithatë, ëndrrat e Alessio Seccos janë të tjera. Ryan Babel, mesfushori 22-vjeçar i Liverpoolit, shihet nga kreu i pankinës juventine, Ranieri, si një alternativë e shkëlqyer për mesfushorin çek Pavel Nedved. Përveç shpejtësisë, futbollisti holandez do t’i ofronte edhe më shumë klas mesfushës së “Zonjës së Vjetër”. Por kur përmendet fjala klas në ambientin torinez, menjëherë mendja të shkon tek fantazisti i Werder Bremenit, braziliani Diego, i cili ende nuk ka vendosur se çfarë do të bëjë me të ardhmen e tij në Gjermani. Shpeshherë, vetë lojtari ka thurur mjaft lëvdata për skuadrën e Juventusit, por menjëherë sapo këto shfaqen në faqet e të përditshmeve sportive, ai, apo menaxheri i tij, i përgënjeshtrojnë menjëherë. Gjithsesi, i sigurt është fakti se Diego nuk ka ndërmend ta vazhdojë gjatë karrierën me Werderin, kështu që alternativa bardhezi do të ishte një shans ideal për të.
Pessotto rrefen tentativen e vetevrasjes

Gianluigi Buffon prane rikthimit

Kthimi i Gianluigi Buffon eshte gjithnje e me prane. Ne fakt, numri nje i Juventusit, i cili do te mungoje gjithsesi ne ndeshjen e fundit te ketij viti per te qene i gatshem ne janar, ka nisur te stervitet rregullisht me portieret e tjere te bardhezinjve. Shenje kjo, se gjendja e tij fizike eshte ne permiresim te vazhdueshem. Nderkohe, ne Bergamo ndaj Atalantes, do te mungoje, sikurse dihet, Nedved.
Amauri, më shumë Itali sesa Brazil!

Italia, apo Brazili? Kjo është dilema e Amaurit. Të presë një thirrje nga Dunga apo të vazhdojë procedurat, për të qenë “axurr”? Lëvizje kjo deri tani e pamundur, por në janar “muzika” do të ndryshojë. Gruaja e sulmuesit juventin (Sinthia, e ka njohur kur luante në Napoli) do të marrë pasaportën italiane ditët e para të janarit. Amauri mund të kërkojë nënshtetësinë dhe do ta marrë në harkun e një muaji. Lipi e pret ndoshta që për miqësoren e 10 shkurtit, pikërisht me Brazilin. Nëse do të jetë kështu, trajneri i kombëtares italiane duhet t’i thotë faleminderit Sinthias dhe gjyshit të saj, bir i një italiani. Por Lipi nuk do të jetë i vetmi. I kënaqur do të jetë Juventusi (Amauri “axurr”, dhe jo “Selesaos”. Do të thotë, para së gjithash, se s’ka më udhëtime të gjata përtej oqeanit). Federata Italiane e Futbollit, që ka nisur të lëvizë për shmangien e procedurave burokratike, si dhe vetë lojtari, që tashmë është i mërzitur, duke pritur nga trajneri i kombëtares braziliane një grumbullim që nuk vjen. Pa llogaritur që, pikërisht kundër “Selesaos”, mund të jetë rasti i parë për ta bërë të pendohet Dungën nga “kokëfortësia” e tij. Nëse gjithçka shkon mirë, Amauri do të jetë gati në stadiumin “Emirates” të Londrës, përndryshe, në Afrikën e Jugut, ose në qershor në Kupën e Konfederatave.
Juvja, klubi më i dashur - Është gjithnjë Juventusi skuadra më e dashur nga italianët me 10 040 000 vota. Kështu del sondazhi i bërë në muajt qershor-korrik 2008 nga instituti “Nielsen Italia”. Në pod, së bashku me formacionin bardhezi, janë edhe dy milanezet, me Interi me 5 928 000 vota para Milanit me 5 818 000 Për ironi të fatit, formacioni që ndodhet për momentin në vendin e fundit të Serisë A në renditje, Kievo, është edhe skuadra e fundit në këtë renditje, që ka marrë në verifikim të gjitha ekipet italiane të kategorisë superiore.
Marchisio, si Tardelli: Vrapoj dhe nuk dorëzohem!

Ishte i qetë dhe romantik, si qyteti që donte. Më në fund. Nju- Jorku ishte qyteti i tij, dhe i tillë ka qenë gjithnjë.” Në Manhatan, “filmi” kështu fillon dhe se çfarë ndodh me historinë e Claudio Marchisios, e kupton menjëherë. Sepse tani, për mesfushorin e Juventusit është vetëm një stol që i pëlqen vërtet: “Është ai i Manhatanit, filmi i Vudi Alen”. Historia e një mesfushori të ri të mijëvjeçarit të tretë. I pari që shkruan se cili do të jetë Marco Tardelli i ri, ishte Stefano Borgonovo. Të dielën, gjatë pushimit të ndeshjes Juve-Milan, ndodhi edhe kjo: Gianluca Viali shkoi të përshëndesë Borgonovon dhe i tha: “Kishte të drejtë dhe je i pari që e ke shkruar. Ky është vërtet Marco Tardelli i ri”. Dhe kështu duket historia e Marchisios, atij që ka edhe profilin në “faccebook”, siç bëjnë të rinjtë modernë. Një që është martuar më 8 qershor me Robertën. Bashkëshortë në moshën 20-vjeçare, siç bënin djemtë dikur. “Muajin e mjaltit e bëmë në Nju-Jork, një qytet që më bëri për vete menjëherë, - tregon mesfushori juventin. - Mezi po pres të kthehem. Atje më pëlqen gjithçka: vitrinat, muzetë, restorantet, rrugët, dritat. Më pëlqejnë shtëpitë e vjetra dhe të reja.” Nga parajsa në realitet, ose, më saktë, qëndrimet në stol me Juven: “Për mua është nder që ndodhem këtu dhe që po luaj, - vazhdon Marchisio. -Do të ishte kulmi, nëse tani do të mendoja të isha titullar. Njoh shumë lojtarë, edhe në disa aspekte më të fortë se unë, që për pak gjë e kanë humbur “trenin”. Ndërsa unë e dija që duhej të bëja një hap cilësor, e dija që ishte e vështirë. Luajta në Olimpiadë, menjëherë pas dëmtimit, nuk kisha përgatitje të madhe. Por objektivi im ishte ai që të filloja të tregoja se vleja për Juven; objektivi im mbetet që të rritem dhe të qëndroj sa më gjatë te Juvja. A do t’ia zë vendin mikut tim Cristiano Zanettit? Ç’diskutime janë këto? Cristiano është një model, një mik, do të thosha, madje, një vëlla i madh për mua. Më ka dhënë gjithnjë shumë këshilla dhe shpresoj të vazhdojë ta bëjë. Për mua është vendimtare që jam këtu dhe po shfrytëzoj rastet që po më jepen. Në këto momente, do të jetë gjithnjë vendimtare të jesh gati.” Më pas, talenti 22-vjeçar i bardhezinjve kujton përvojën në Olimpiadën e Kinës, në gusht: “Kam mijëra kujtime, por një në veçanti. Kujtoj kur shkuam në Pekin, pas dëmtimit. Kalova nga fshati olimpik dhe pashë shumë kampionë, në veçanti ata të atletikës. Atëherë mendova që shumë prej tyre bëjnë katër vjet punë e sakrifica, për të luajtur gjithçka në pak minuta. Pra, kush merr pjesë në një sport kolektiv, është më me fat. Çfarë efekti më bën kur më krahasojnë me Marco Tardellin? Më bën të mendoj që me krahasimet është më mirë të mos teprohet. Edhe pse në jep kurajë, pasi kështu mendon edhe Stefano Borgonovo (ish-futbollist i njohur italian, tashmë i paralizuar): më njeh që në kohën e ndeshjeve Como-Juve, kampionati i fëmijëve, dhe është, para së gjithash, njeri i jashtëzakonshëm. Nga kujtimi i parë i Tardelit mban mend ulërimën e tij pas golit ndaj Gjermanisë në finalen e “Spanjë ‘82″. Nuk kisha lindur akoma, por ai imazh është një simbol edhe për brezin tim. Me Tardellin, diçka të përbashkët mund të kem sprintin dhe dëshirën që nuk dorëzohem asnjëherë.” Në fund, Marchisio zbulon: “Nëse nuk do të kisha luajtur futboll, do të merresha me golf. Më pëlqen!”.
Gattuso: Jam tifoz i Juventusit!

Juventus ka më së shumti tifozë në Serie A

Sipas një hulumtimi të ri nga Instituti Nielsen Italia, Juventusi është ekipi i Serie A që ka më së shumti tifozë në Itali. Zonja e Vjetër edhe tradicionalisht është klubi më i popullarizuar në Itali dhe as skandali i montimit të ndeshjeve që e zbriti ekipin në Serie B, nuk pati ndikim në armatën e madhe të tifozëve. Sipas hulumtimit të Institutit Nielsen Italia, Juve ka pothuajse dyfish më shumë tifozë se rivali më i afërt, Interi. Milani gjendet në vendin e tretë me pak ngecje ndaj rivalit të qytetit, derisa Napoli dhe Roma e kompletojnë top pesëshin me një ngecje të madhe ndaj liderëve. Është befasuese e dhëna që Chievo ka vetëm 4800 tifozë të besueshëm.
Kjo është lista e plotë e Institutit Nielsen Italia:
1) Juventus 10,040,000
2) Inter 5,928,000
3) Milan 5,818,000
4) Napoli 2,887,000
5) Roma 2,493,000
6) Fiorentina 2,080,000
7) Lazio 1,791,000
8) Palermo 1,470,000
9) Torino 1,153,000
10) Genoa 1,030,000
11) Bologna 871,000
12) Catania 649,000
13) Sampdoria 585,000
14) Cagliari 312,000
15) Udinese 298,000
16) Reggina 176,000
17) Atalanta 119,000
18) Lecce 105,000
19) Siena 38,500
20) Chievo 4,800
“Europë apo Itali? Po sikur të dyja”

Del Piero udhëhoqi fitoren e bardhezinjve ndaj Milanit, duke goditur edhe shtyllën. Kapiteni i “Zonjës” mendon si Ranieri: “Eshtë ende herët të flasim për titull, por të qëndrosh pranë Interit është diçka e mirë”
Ishte një nga protagonistët absolut në fitoren 4-2 të Juventusit ndaj Milanit. Por, kapiteni bardhezi, Alessandro Del Piero, qëndron me këmbë në tokë dhe “voton” linjën e zgjedhur nga trajneri Claudio Ranieri, i cili e kishte cilësuar luftën për titull ende si një objektiv jo të detyrueshëm nga bardhezinjtë, pasi “janë të tjerë ata që duhet ta fitojnë, si Milani dhe Interi”. Për “Pinturicchion” nuk ka ardhur ende koha për të folur me bindje, ndaj fantazisti i “Zonjës së Vjetër” u shpreh: “Titulli? Bën mirë Ranieri që nuk e përmend aspak këtë fjalë. Le të themi se është ndoshta një çështje bestytënie, por më mirë kështu. Jemi duke u impenjuar në dy fronte, mes Europës dhe Italisë, ndaj le të jemi të kënaqur me kaq sa po bëjmë. Koha do të flasë... Por, duhet të pranojmë një fakt të rëndësishëm: nuk ishte e lehtë të kalonim krizën, pasi në të tilla momente, psikologjia është thelbësore”. Në Serinë A ka mbetur edhe një javë, përpara pushimeve të Krishtlindjeve dhe fundvitit, ndaj Aleks e përqëndron vëmendjen te sfida e ardhshme, në fushën e Atalantës: “Një tjetër ndeshje e vështirë, ku duhet të luajmë si Juventus, ashtu si ndaj Milanit, për të arritur një trepikësh tjetër, që më pas të relaksohemi dhe në 2009-ën t’i futemi punës sërish”. Interi është duke mbajtur një ritëm të jashtëzakonshëm dhe ka vazhdimësi: “E vërtetë, janë duke ecur fort, por edhe ne jemi të lumtur që ndodhemi gati në të njëjtët binarë. Sezonin e shkuar vinim nga Seria B dhe patëm probleme, sepse duhet të riambientoheshim me ritmin që ky kampionat paraqet, por me disa blerje më shumë, e dinim se do të ktheheshim të konkurronim mes të mëdhenjve”. Del Piero, përveç golit me penallti, goditi edhe shtyllën, në një aksion spektakolar: “Më vjen keq që nuk shënova, sepse do të kishte pëlqyer të shënoja golin e parë në kampionat në aksion dhe jo në goditje standarte”. Në fund, pyetja është e njëjta: Europë apo Itali? “Sikur të synonim të dyja...”.
Chiellini mund të kalojë tek Arsenal?

Amauri, ne janar behet italian

Italia apo Brazili. Kjo eshte dilema e Amaurit. Te prese nje telefonate nga Dunga apo te nise procedurat per te veshur fanellen e Italise? Nje levizje kjo e fundit e cila deri tani ka qene e pamundur, por duke nisur nga janari gjerat mund te ndryshojne. Gruaja e sulmuesit te Juventusit do te marre pasaporten italiane vrenda 6 janarit. Ne ate pike Amauri mund te kerkoje shtetesine edhe ta marre brenda nje muaji. Lippi e pret qe ne miqesoren e 10 shkurtit, pikerisht kunder Brazilit.
Gigli e Secco: Jemi edhe ne për titull

Presidenti dhe drejtori sportiv i Juves: "Edhe me pak shpenzime mund të bësh një skuadër të madhe. Për titull është edhe Juve. "Fitorja ndaj Milanit ka qenë një përgjigje për ata që thoshin se, titulli ishte vetëm një çështje mes Interit dhe Milanit, ka thënë presidenti i bardhezinjve, Giovanni Cobolli Gigli. Por tashmë ne jemi futur në mes". Por mos e quani këtë Juventus anti-Inter... Sepse "për momentin i vetmi kundërshtar i vërtetë i Interit është Interi, ka shtuar ai, duke ndërhyrë në emisionin ‘La politica nel pallone‘, rubrikë e ‘Gr Parlamento‘. Ai Inter, i cili megjithatë ka demonstruar në Evropë se, mund të jetë kundërshtar i vetvetes, prandaj i kemi lënë të hapura dyert e shpresës. Kundër Milanit kam parë të luajë një skuadër, e cila mund të jetë kompetitive për titullin kampion, këtë vit apo vitin tjetër, ka vazhduar më tej presidenti i bardhezinjve. Është e drejtë të thuash, se kundër kuqezinjve, Juvja ka konfirmuar vlerat e saj. Por tashmë të qëndrojmë me këmbë në tokë, sepse Interi për momentin ka plot 6 pikë avantazh. Fitorja kundër Milanit sigurisht që ishte shumë e rëndësishme. Ka sjellë një gëzim të madh, por gjithsesi vlen vetëm tri pikë. Por kujtimi i kësaj ndeshjeje do të mbetet për shumë kohë në mendjen e tifozëve bardhezi". Po ashtu nuk i ka kursyer elozhet për Amaurin, por jo vetëm për të. "Amauri është një lojtar i madh, ka thënë Cobolli Gigli, po luan gjithmonë e më mirë. Dhe shokët e skuadrës e kanë furnizuar në mënyrë perfekte. Por unë nuk e harroj kurrë kapitenin tonë, Del Piero ka bërë një ndeshje të madhe". Më pas ai ka folur edhe rreth të rinjve. "Marchisio e De Ceglie janë prova e mrekullueshme se çfarë mund të bëjnë të rinjtë". Juventusi anti-Inter nuk fshihet. Alessio Secco e shijon fitoren ndaj Milanit dhe shikon përpara me pak më shumë siguri. "Interi nuk është shumë larg nesh, thotë drejtori sportiv i bardhezinjve, por duhet të jemi pragmatikë. Nuk kemi bërë asnjë llogari dhe kemi arsyetuar ndeshje për ndeshje. Nuk kemi përjashtuar asnjë objektiv, por duhet të vazhdojmë kështu edhe më tej. Është e drejtë të themi se, Juve mund të luftojë për çdo objektiv, por tani është momenti të flasim pak dhe të punojmë shumë. Më në fund të gjithë duhet ta kuptojnë se nuk është e thënë se duhet të shpenzosh shumë për të qenë një skuadër e madhe. Këtë ka bërë Juventus", përfundon Secco.
Amauri pajiset me pasaportë italiane.

“Ronaldinho kokulur, gjigantë bardhezinjtë”

“Triumfi i të rinjve”

Lippi: “Të fortë, por...”

Del Piero: Inter, prapa na ke!

Amauri, gola gjithmonë e më vendimtarë

e hënë, 15 dhjetor 2008
Zyrtare: Schweinsteiger nënshkruan kontratë të re

Del Piero: Ta mbyllim bukur 2008-n

Amauri: Ishte një ndeshje perfekte

"Suksesi erdhi për meritën tonë"

Presidenti ia dedikon fitoren tifozëve

Juve shtyp Milanin e shënjestron kreun

"Gabuam tërësisht në fazën mbrojtëse"

"Shlyem paraqitjen e dobët ndaj Interit"

e diel, 14 dhjetor 2008
Zonja e vjetër dënon Rossonerët

Spektakli i futbollit botëror të dielën mbrëma u transferua në Stadio Olimpico të Torinos ku u zhvillua supersfida ndërmjet dy gjigantëve të futbollit italian, Juventus dhe Milan, të cilën e fitoi Zonja e Vjetër me rezultat 4-2.
Pjesa e parë
Gjysma e parë e takimit ofroi një spektakël të vërtetë futbolli, i cili rrallëherë shihet në futbollin italian. 45 minutat e para ofruan një lojë të balancuar, me një nuancë dominuese të skuadrës vendase, të cilës i takoi edhe rezultati i pjesës së parë. Mbrojtësi i krahut i Milanit, Marek Jankulovski, ndërhyri brenda gjashtëmbëdhjetëmetërshit në ikonën e Zonjës së Vjetër, Alessandro Del Piero, me ç’rast u akordua penallti për bardhezinjtë. Nga pika e bardhë, i pagabueshmi Alex Del Piero, hapi serinë e golave (16’). Pas një aksioni të shpejtë të Rossonerëve, Ronaldinho gjeti për mrekulli të riun Alexandre Pato, i cili e mposhti portierin Manninger për të barazuar shifrat në 1-1 (31’). Tre minuta më vonë, pas një gjuajtje nga këndi të Del Pieros, më së miri brenda gjashtëmbëdhjetëmetërshit u gjet, mbrojtësi Giorgio Chiellini, i cili krijoi sërish epërsinë për skuadrën vendase. I inkuadruari në lojë në vend të Nedvedit (30’), Paolo De Ceglie, bëri një krosim të bukur nga krahu i majtë, dhe topi arriti tek Amauri, i cili me kokë e mposhti Abbiatin, për t’i dërguar skuadrat në pushim me rezultatin 3-1 në favor të Bianconerëve.
Pjesa e dytë
Gjysma e dytë e ndeshjes filloi me një ritëm më të ulët, pasi që Juventus nuk e dëshironte golin, ndërsa Milan nuk arrinte ta impononte lojën e vet, megjithatë me kalimin e minutave ndeshja u bë gjithnjë e më interesante. Rossonerët arritën ta ngushtonin epërsinë në 3-2, pasi gjuajtja e Massimo Ambrosinit u devijua nga Chiellini dhe përfundoi në rrjetin e portës juventine (56’). Nga minuta e 65-të mysafirët mbetën me një lojtar më pak në fushë, pasi me kartonin e dytë të verdhë u përjashtua ish-lojtari i Juventusit, Gianluca Zambrotta. Katër minuta pas largimit të Zambrottas, pas një kombinimi perfekt të Sissokos dhe Amaurit, ky i fundit shënoi golin e dytë personal në këtë ndeshje dhe të katërtin për Zonjën e Vjetër. Një minutë pas, kapiteni Del Piero u gjet shumë mirë para portës së kundërshtare, nxori nga loja Ambrosinin dhe Abbiatin, mirëpo shtylla ia mohoi golin. Me këtë fitore Juventus mban pozitën e dytë me 33 pikë, gjashtë pikë më pak se Inter që gjendet në pozitën e parë dhe tre pikë më shumë se Napoli që ia ka zënë vendin Milanit me golaverazh më të mirë.
Të dhëna rreth ndeshjes Juventus - Milan 4-2 (3-1).
Juventus (4-4-2): Manninger; Grygera, Mellberg, Chiellini, Molinaro; Marchionni, Sissoko (88' Zanetti), Marchisio, Nedved (30' De Ceglie); Amauri (89' Iaquinta), Del Piero. Në dispozicionë Chimenti, Ariaudo, Salihamidzic, Giovinco. Trajner: Claudio Ranieri
Milan (4-3-2-1): Abbiati; Zambrotta, Maldini, Kaladze, Jankulovski; Emerson (46' Shevchenko), Pirlo, Ambrosini (Antonini); Seedorf, Ronaldinho; Pato (76' Inzaghi). Në dispozicionë. Dida, Senderos, Favalli, Cardacio. All. Ancelotti
Arbitër kryesor: Rizzoli.
Marcatori: 16' Del Piero, 31' Pato, 34' Chiellini, 41' Amauri, 56' Ambrosini, 69' Amauri.
Të ndëshkuar me karton të verdhë: Emerson, Mellberg, Ambrosini, Sissoko.
Të ndëshkuar me karton të kuqë: Zambrotta.
Video nga ndeshja Juventus - Milan
Abonohu te:
Postimet (Atom)